Op een avond zijn de twee broertjes Tim en Jesse in het bos. Tim wil een reuzendinosaurus gaan vangen. 'Hoor je hem al brullen? OEOEOEWAAAAAAAAAH!' Met zijn zaklantaarn gaat hij voorop, zoekend naar pootafdrukken van zo'n enorme dino met een paarse kop en dikke schubben. Jesse kijkt niet naar de grond. Hij ziet allerlei vormen om zich heen in het kleurrijke en donkere bos. Dikke boomstammen lijken dinopoten en… 'Daar! Daar zit iets!' Jesse wil weg. Tim probeert hem gerust te stellen: 'We doen toch maar alsóf? Dino’s bestaan niet!' En dan horen ze 'OEOEOEWAAAAAAAAAH!' Prachtig groot en griezelig prentenboek met meerdere paginagrote uitklappagina’s. De illustraties laten de vage contouren zien van een bos in het schemerdonker. Veel groen, blauw, paars en vurig rood met steeds een paar kleine kleurrijke vogeltjes. De oplettende lezer, die al veel eerder dan de jongens vermoedt wat de vormen zijn, blijft naar die platen kijken en ziet steeds iets nieuws: is dat er een...? Opnieuw heeft Mark Janssen - net als met 'Niets gebeurd', het eerste prentenboek waarvoor hij zowel de tekst als de illustraties verzorgde - een boek gemaakt waar (voor)lezers veelvuldig plezier aan zullen beleven. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Mark Janssen neemt net zoals in 'Niets gebeurd' de tekst én illustraties voor zijn rekening. Het verhaal is erg simpel gehouden; de illustraties trekken alle (verdiende) aandacht naar zich toe.

Stoere Tim overtuigt Jesse om in een groot, donker bos op dinojacht te gaan. Een gewone dino is niet genoeg: Tim wil een reuzedino vinden. Doordat hij voetsporen probeert te vinden, mist Tim alle dingen rondom zich die kleine Jesse wel opmerkt en aanduidt. Voor de aarzelende Jesse zit er niets anders op dan de zelfzekere Tim te volgen.

Om het bos en de dino’s echt megagroot te maken worden er in dit (toch al vrij grote) prentenboek uitklappagina’s gebruikt. De twee jongetjes worden op hun beurt zeer klein afgebeeld, wat de grootsheid nog benadrukt. Wat Jesse en de lezer al vanaf de eerste bladzijde door hebben, wordt voor Tim pas op de laatste bladzijde duidelijk: dino’s bestaan wel! De prachtige illustraties beslaan de volledige pagina’s. Er werd geen vierkante centimeter papier wit gelaten. Knap hoe de verstopte dino’s bladzijde na bladzijde duidelijker zichtbaar worden voor de lezer. Als je de hints naar de dino’s op de eerste bladzijde nog niet zag, gebeurt het wel op één van de volgende pagina’s. De witte tekst op de donkere achtergrond is duidelijk leesbaar, maar vind ik minder geslaagd dan de illustraties. Vooral de illustraties doen het in dit verhaal. Neem de tijd om net zoals Jesse zeer aandachtig te kijken. Je zou toch niet zoals Tim al die dino’s willen missen? Niets is wat het lijkt in dit prentenboek, dus neem de tijd om te lezen, te kijken en te ontdekken. 

 
Verberg tekst